İNGİLTERE

İstanbul’da yaşamaya karar verdikten sonra çalıştığım ilk işyeri inşaat malzemeleri satıyordu ve bu satış işi bir Kayseri’li olmama rağmen hiç sevmediğim bir işti. Bir süre sonra işi bırakıp ara vermek istedim ve okul yıllarında Marmaris’te çalıştığım yaz tatilinde tanıştığım ve arkadaş olduğum bir aile bana davet mektubu yazmıştı.

Vize

İngiltere, İngiliz vatandaşı olmayanlar için gitmesi zor bir ükedir. Hele ki gelişmekte olan veya az gelişmiş bir ülkeden gidiyorsan. Vize almak için karşında seni ezen ve ne yapmaya çalıştığını anlamaya çalışan görevliye kendini inandırmak zorundasın. Neyse ki bu konuda kendimden emin bir şeklide Londra’nın Türk restoranlarında bulaşık yıkamaya gitmiyorum dedim doğrudan açık oynadım ve sanırım 6 aylık vize almıştım.

İlginizi çekebilir;

GAZETECİLİK Mİ? HABERCİLİK Mİ?

Bir kere ilk yurt dışı uçak seyahatimdi İstanbul – Londra. İngilizce için ise sıkı bir deneme zamanıydı. İlk olarak evlerinde kalacağım aile Middlesborough yakılarındaki Guisborough da sanırım yüz hanenin bulunduğu yeşiller içerisinde bir evde yaşıyorlardı. Londra’ya beni almaya gelmişlerdi ve ben uçakta, hava limanında, şaşkın vaziyette neye uğradığımı bilmeden almışlardı bile. Bir iki saat süren bir otomobil yolculuğu ki trafik akış yönünün de ters olması, trafik kuralları, levhalar, vs şok üstüne şok yaşıyordum.

Yeşiller ülkesi

Çok güzel karşılamışlardı beni ve yeşiller içerisindeki sessiz evlerine ulaşmıştık bile. Şoklar devam ediyordu, eve ayakkabılar ile giriş yaptık, tripleks ya da dubleks tam hatırlamıyorum ama küçük bir bahçesi, merkezi ısıtma (kısmen şömine gibi) sistemli sade döşenmişti. Cuma ve cumartesi akşamları mutlaka dışarı çıkıyorlardı, pub dediğimiz güzel dekore edilmiş yerlere gidip bira ile muhabbet yapılıyordu. L şeklinde dizilen evlerin ön taraflarında yemyeşil büyük bir alan arka kısmında ise küçük bir orman. 

Sağdan direksiyonlu arabaları hep tuhafıma gitmişti, birlikte etraftaki bir kaç şehre ve yerleşim yerine de günübirlik gitmiştik, Saltburn, York ve Liverpool. 3 hafta beni misafir ettiler ve benim için acayip bir deneyim olmuştu, çevre, trafik, insanlar, dil her şey farklıydı ama güzeldi. Sonraki bir hafta ise Lonrda’da kalıp Türkiye’ye dönecektim. Bana bu imkanı sağladıklarından ötürü Wheatley ailesine bir kez daha teşekkür ederim.