ÇOCUK HAKLARI
Çocuk olmak başka bir şey, çocukluğumuzu yaşarken farketmesekte büyüyünce anlıyoruz ki hayat gün geçtikçe hayat olmaya başlıyor. Çocukluğumuzu yaşamak ise hem ailemize hem de coğrafyamıza bağlı. Her anne baba çocuklarının geleceği için çırpınır durur.
Coğrafya
Doğduğun yer hem kaderin hem de geleceğindir aslında, boşuna dememişler “Yaşlılar yapabilse, gençler bilebilse”. Çocukların hemen hepsi büyük olmayı pek matah bir şey sanarlar, bir an evvel büyümeyi isterler ama aslında öyle olmasaydı keşke demeyi ancak iş işten geçtikten sonra kavrayacaklardır.
Anne babanın çocuğa verdikleri ya da veremedikleri özellikle gelişmiş ülkelerde çok büyük önem arz eder. Çocuğa bakamamak, şiddet uygulamak, çalıştırmak ve benzeri durumlarda devlet çocuğuna bakamadığının kanaatine varırsa yasal olarak el koyma ve senden uzaklaştırma hakkına sahip. Yani üçüncü Dünya ülkelerindeki gibi üçer beşer tane yapmak ve yetiştirilmelerini planlamamak mümkün değildir.
Bu durum o kadar önemlidir ki, Dünya Çocuk Hakları, hem kanunen hem ahlaki olarak Dünya’daki bütün çocukların doğuştan sahip olduğu; eğitim, sağlık, yaşama, barınma; fiziksel, psikolojik veya cinsel sömürüye karşı korunma gibi haklarının hepsini birden tanımlamakta kullanılan uluslararası bir kavram haline gelmiştir.
Çocuk istismarı en kolay kullanılan ve pek çok ülkede farklı farklı görünen uluslararası bir sorundur. Özellikle henüz yetişkin olamadıklarından, ailelerince yeterince sahip çıkılamadıklarından, erkek ya da kız çocuğun farklı kabul edilmesinden, çaresizlikten, ağalık düzeninden, sapıklıktan veya burada sayamadığım diğer musibetlerden korumak her devletin ve kamu kurumunun görevi olmalıdır.
Akıl Lazım
Çocuklar kısa vadede anlaşılmasada uzun vadede hem ailelerin hemde ülkelerin geleceğidir. Her çocuk gelişen Dünya ve teknoloji ile insalık çağına ayak uydurmak zorundadır. Aksi halde nüfusun ekonomik döngüsü de ihtiyaçları da bağımsızlık da karşılanamaz. O yüzden gelecek için çocukların eğitimi, görgüsü ve yaratıcı zekasını eğitmek ve geliştirmek devletlerin sorumluluğudur.
Günümüz Dünya’sında sayısal çoğunluğun yerine nitelik ve nicelik olarak yeterlilik daha önemlidir. Dünya çocuklarının gelişimi ne kadar sağlıklı olursa Dünya’nın geleceği de o kadar sağlıklı olacaktır. “Saldım çayıra mevlam kayıra” demekten vazgeçip her birey çocuğunu en iyi gelişimini ve eğitimini sağlamalı bunun için okulların da eğitmenlerinde en iyisine ülkece sahip olunmalıdır.
